فرآیند ساخت سنتی آتل های سفارشی از زمان شروع استفاده تا پایان قرن هجدهم به سختی پیشرفتی داشته است. تکنیک های جدید ساخت و مواد جدید می تواند به مدرن کردن این روش درمان شکستگی کمک کند. فرآیندهای سنتی آتل بندی وابسته به مهارت و غیر قابل برگشت هستند و سطح رضایت بیمار در طول توانبخشی همواره به دلیل ساختار سنگین و تهویه ضعیف اسپلینت ها کاهش می یابد. آتل های معمولی حجیم و نامناسب هستند و در نتیجه باعث ایجاد ناراحتی آشکار برای بیماران در طول درمان می شوند. تمیز و خشک نگه داشتن آتل ها دشوار است، از این رو، خطر گسترش عفونت نیز افزایش می یابد. برای غلبه بر این اشکال، استفاده از فناوری چاپ سه بعدی در سال های اخیر پیشنهاد شده است.

در پروژه پایانی مقطع کارشناسی سرکار خانم هلیا زارع با سرپرستی جناب آقای مهندس استقامت، ساخت آتل مچ با استفاده از تکنولوژی چاپگر سه بعدی انجام شده است. در این روش هوا قابلیت ورود به آتل را دارد و از بروز خارش اجتناب میشود. همچنین نسبت به آتل های سنتی وزن سبکتری دارد و استفاده ی راحت تری نیز دارد و ویژگی جدید تعبیه شده در این آتل این است که به دلیل توخالی بودن آن میتواند با آب پر شود و بعد از وصل شدن به کمپرسور یا قرار گرفتن در فریزر به عنوان بهبود ورم از آن استفاده شود. ابتدا آتل در برنامه سالید ورک مدلسازی شده و سپس با نرم افزار کیورا با ایجاد پل ارتباطی بین طراحی و چاپگر سه بعدی، قطعه پرینت و ساخته شده است.